Ergenlerde madde kullanımı, suça yönelim ve bazı davranışsal problemler toplum ruh sağlığını yakından ilgilendiren konuların başında yer almaktadır. Aynı zamanda ergenlikte ortaya çıkan bu problemleri tedavi etmek ve bu süreci yönetmek oldukça maliyetli bir takım uygulamaları beraberinde getirmektedir. Bu nedenle ergenlikteki madde kullanımı ve suça yönelim risklerini azaltmaya yönelik, devlet adamlarının ve aile terapistlerinin bir takım müdahaleler belirlemeleri oldukça önem arz etmektedir.
24 araştırmayı kapsayan bir meta analiz çalışmasına göre ergenlerde suça yönelim ve madde kullanımının önlenmesinde dört farklı aile terapisi yaklaşımının etkililiği ile kontrol grubundaki ergenlere uygulanan diğer tedavi yöntemleri arasındaki farklar incelenmiştir. Bu dört aile terapisi yaklaşımı ergenlikteki madde kullanımı ve suça yönelimi başlatan ve besleyen işlevsiz aile kalıplarını değiştirmeyi amaçlamaktadır. Bu değişimi sağlamak için bu terapi yöntemleri şunlara odaklanmıştır: ergenler ile ebeveynlerinin daha sağlıklı bir iletişim kurmaları, aralarındaki çatışmanın azalması, ebeveynlere sınır koyma becerileri gibi ebeveynlik becerilerini geliştirmeleri noktasında destek olmak ve ergenlere aileleri dışındaki çevrelerine daha iyi bir uyum sağlamaları konusunda destek olmak.
Araştırma sonuçlarının bize sunduğu verilere göre aile terapisi yaklaşımları arasında herhangi bir fark gözetebilecek bir değerlendirmede bulunulmamıştır. Diğer taraftan kontrol grubuyla ile terapisi yaklaşımının uygulandığı grup karşılaştırıldığında; aile terapisi yaklaşımının diğer yaklaşımlara göre daha etkili olduğu bulunmuştur.
Baldwin, Scott & Christian, Sarah & Berkeljon, Arjan & Shadish, William. (2012). The Effects of Family Therapies for Adolescent Delinquency and Substance Abuse: A Meta-analysis. Journal of marital and family therapy. 38. 281-304.
https://doi.org/10.1111/j.1752-0606.2011.00248.x
Çeviren: Sadıka Abdullahoğlu